Spiritual Seasons Bonden og kråka (Песнь о вороне)

Текст песни "Spiritual Seasons — Bonden og kråka (Песнь о вороне)"

Kråkevise

Og mannen han gjekk seg i veda skog,
Hei fara, i veda skog.
Då sat der ei kråka i lunden og gol.
Hei fara, faltu riltu raltura.

Mannen han tenkte med sjølve seg;
Skal tru no den kråka vil drepa meg?

Og mannen han snudde om hesten sin,
så køyrde han heim att til garden igjen.

Å høyr, du min mann, kva eg spøre deg:
«Kvar vart det av veden du køyrde til meg?»

«Eg køyrde no slett ingen ved til deg,
for kråka ho svor ho sku drepa meg.»

«Å no har eg aldri høyrt større skam!
Har du høyrt at ei kråke har drepe ein mann?»

Men kråka kom etter på taket og gol,
og mannen hen opp gjennom ljoren for.

Og mannen han spente sin boge for kne,
så skaut han den kråka, så ho datt ned.

Så spente han føre dei folane ti;
men kråka ho sprengde alle di.

Så spente han føre dei folane tolv,
så køyrde han kråka på låvegolv.

Så flådde han kråka og lema ho sund,
ho vog innpå seksten og tjue pund.

Av skinnet så gjorde han tolv par skor,
det beste paret det gav han til mor.

Og kjøtet han salta i tunner og fat,
og tunga han hadde til julemat.

Av tarmane gjorde han tolv par reip,
og klørne han brukte til møka-greip.

Og nebben han brukte til kyrkje-båt,
som folk kunne sigla på frå og åt.

Og munnen han brukte te mala korn,
og øyro han gjorde til tutar-horn.

Av augo så gjorde han stoveglas
og nakken han sette på kyrkja til stas.

Og den som ’kje kråka kan nytta så,
han er ikkje verd ei kråka å få.

ПЕСНЬ О ВОРОНЕ

И пошел мужик в лес по дрова,
Хей фара, в лес по дрова!
И видит вдруг, сидит в чаще на ветке ворона.
Хей фара! Фалту рилту ралтура!

И подумал мужик,
Хей фара, подумал мужик:
А вдруг та ворона захочет убить меня?
Хей фара! Фалту рилту ралтура!

Никогда я такого не слышал,
Хей фара, никогда не слыхал!
Слыхал ли ты когда-нибудь, чтоб ворона могла убить человека?
Хей фара! Фалту рилту ралтура!

И натянул мужик лук,
Хей фара, натянул он лук,
И сразил ворону и та упала.
Хей фара! Фалту рилту ралтура!

Из кожи сделал он двенадцать пар обуви,
Хей фара, двенадцать пар обуви.
Лучшую пару отдал он своей матери.
Хей фара! Фалту рилту ралтура!

Из кишек скрутил он двенадцать пар веревок,
Хей фара, двенадцать пар веревок.
А когти пустил на грабли.
Хей фара! Фалту рилту ралтура!

А из клюва смастерил лодку,
Хей фара, сделал лодку,
Чтоб люди могли плавать туда и обратно.
Хей фара! Фалту рилту ралтура!

Из глаз сделал он крепкое стекло.
Хей фара, крепкое стекло,
И шеей ее он украсил церковь.
Хей фара! Фалту рилту ралтура!

И тот, кто не сможет использовать ворону так,
Хей фара, использовать так,
Тот и не заслуживает повстречать ее в лесу.
Хей фара! Фалту рилту ралтура!